Een van de dingen waar ik -zeker als journalist- allergisch voor ben is gewauwel. Ik hoor het op straat, zie het vooral op TV, maar lees het ook in kwaliteitskranten. Of ik merk het bij collega-ondernemers. Ze wauwelen omdat ze niet willen toegeven dat ze iets niet weten, niet snappen of omdat ze zich willen bewijzen.
Laatst kwam er een ondernemer maar mij toe. Hij was gevraagd een tekstje te leveren aan de website van de organisatie, waarvan hij lid was geworden. Hij begreep alles nog niet helemaal, had al dingetjes gekopieerd en belde toch maar Bizzionair. Dat was drie uur voor zijn deadline! Samen hebben we gezocht, ik liet hem nog eens iemand bellen voor meer informatie en ik zorgde er intussen voor dat hij geen gekopieerde, maar een eigen mening ventileerde. Het was even spannend, maar we hebben het gered. Alweer een stukje van de wereld wauwel-vrij weten te houden....
Maar neem nu ene Dirk Koppes (wie kent hem niet?), die een volle pagina van De Volkskrant krijgt om uit te halen naar Albert Heijn. Ik ben klant van Albert Heijn, maar voel geen behoefte het bedrijf te verdedigen. Maar het gewauwel van Koppes over o.a. de verpakkingen van Albert Heijn was té stuitend. Allereerst ben ik vijf jaar hoofdredacteur van een verpakkings-vakblad geweest en ik heb al in 2012 een achtergrondartikel over deze RP-verpakkingen geschreven in Logistiek Magazine.
Ik schreef een boze brief aan de Volkskrant die nogal opvallend geplaatst werd. Ik zal dus wel gelijk hebben gehad ;-)
Gewauwel
Ongelooflijk zoals Dirk Koppes in Vonk (27-10-2012) één volle pagina de ruimte krijgt om zijn privé afkeer van AH van zich af te toeteren. Waar hij heen wil en wat zijn betoog is, verzandt in bijeen gegoogelde feitjes die hij opstapelt als ‘inhoud’. Gelukkig was er blijkbaar nog een eindredacteur van dienst die met een kadertje het hele Koppes gekakel onderuit schoffelt. Want wie in een bomvolle en zwaar concurrerende markt met een (aldus Koppes) arrogante aanpak, te dure artikelen en domme kopers 33,5% marktaandeel heeft en houdt, doet niet zo veel verkeerd, hoor!
Ook de manier waarop Koppes de verpakkingsontwikkeling bij AH belicht, getuigt van een stuitende gemakzucht: zowel van hem als van de Volkskrant. Koppes kan zijn gewauwel misschien niet helpen, maar de Volkskrant berichtte eerder -als van de weinige media- redelijke serieus over de winkelklare verpakkingen die AH introduceert. Deze zogenoemde RP-verpakkingen schelen behoorlijk wat transport-verpakkingsmateriaal in magazijnen en vrachtauto’s. Ze zijn door geperforeerde sluitingen snel en veilig (zonder mes) te openen. En ze plaatsen in één beweging (meerdere soorten) kleine portie-verpakkingen op het schap (Shelf Ready Packaging) of op de winkelvloer (Retail Ready Packaging).
RP-verpakkingen schelen niet alleen karton, vrachtauto’s en handling (dus ook vakkenvullers, ook al ontkent AH dit), maar presenteren onze poezenmaaltijden, tandpasta’s en alle andere kleine portie-producten juist ordelijk en aantrekkelijk. Niks dozengraaien, niks grabbeltonnen en Aldi 2.0 zet nog maar zelden transportverpakkingen in zijn winkels.
AH sluit hiermee gewoon aan op nieuwe logistieke en marketingontwikkelingen. Zoals een marktleider dat doet.
O ja, ik koop bij AH, Jumbo én Aldi (Süd in Duitsland).
Hans Smit is zelfstandig vak journalist op o.a. logistiek- en verpakkingsgebied
Geen opmerkingen:
Een reactie posten